Kryć się, Anglicy, Irlandia przybywa!

userka pozwoliła sobie skopiować fragmenty KP z innego forum, gdzie również gra Irlandią (jak co, moje!)

Pełna nazwa państwa: Irlandia
Imię i nazwisko: Ryan Kirkland/ Patrick Jones
Wiek postaci: siedemnaście lat (nosz... a to piwo wygląda tak smakowicie...)
Charakter: Ryan Kirkland (lub Patrick Jones, jak wolicie) sprawia wrażenie otwartego, beztroskiego wychowanka Anglii. Jako małe dziecko, nim został „przygarnięty” przez rosnącego w siłę Arthura, żył nadzieją stania się imperium i do tego też dążył z całych sił. Odrzucony, nieakceptowany i dręczony przez brata, po pewnym czasie znienawidził go i uznał za swojego największego wroga. Od dziewięćdziesięciu siedmiu lat niepodległy, zaprzyjaźnił się z Alfredem w takim stopniu, że zaczął przedstawiać się jego nazwiskiem. Najbardziej drażni go fakt, że Zjednoczone Królestwo wciąż jest w posiadaniu sześciu cennych dla niego pamiątek z czasów dzieciństwa, do których żywi tak silny sentyment, że odnosi wrażenie, jakby część niego samego pozostała w niewoli angielskiej. Wprost fanatyczny katolik. Nie rozstaje się z karabinem, ale nieprowokowany, bardzo rzadko go używa. Na skutek całodobowego izolowania go od świata, Ryan cierpi na klaustrofobię i zdecydowanie woli przebywać na łonie natury, nawet jeśli w danej chwili zajmuje się programowaniem. W przeciwieństwie do Arthura, raczej spóźnialski i leniwy, jednak nad wiek dojrzały. Zwykle bezkonfliktowy, radosny, żywiołowy nastolatek, który lubi sobie „trochę” popić, "popiracić" na drogach i w Internecie czy zwyczajnie zignorować wszelkie przepisy prawne i kulturowe. Zazwyczaj. Ale od każdej reguły są odstępstwa, prawda? Nieraz miewa naprawdę psychopatyczne "schizy"...
Wygląd: Ryan zrobi wszystko, żeby odróżnić się od reszty rodziny, a właściwie konkretnej osoby. Z tego powodu na poważnie zabrał się za swoje brwi, a nawet posunął się do pofarbowania włosów, co po zejściu farby nadało jego rudoblond kosmykom nieco ciemniejszego odcieniu. W końcu jednak zaprzestał większości praktyk, żeby nie uchodzić za zniewieściałego. Przed jakimikolwiek spotkaniami biznesowymi, politycznymi czy międzynarodowymi starannie zaczesuje włosy i wkłada garnitur, jednak zazwyczaj chodzi w prostych, wygodnych ubraniach. Jest raczej niski.
Relacje z innymi państwami: hehehe... może zaczniemy od Arthura, co? Byle szybko, bo Irek się nakręci...
Anglia. Wróg numer jeden, największe zło tego świata, innowierca, dręczyciel, ciemiężyciel, pomiot szatana, okultysta, po prostu demon, który traktował Ryana jak podczłowieka! No i plagiatuje wszystkich, nawet Azjatów, no bo przecież herbata to stamtąd i w ogóle... *słowotok* Znaczy... podsumowując... panowie za sobą nie przepadają ze względów historycznych.
Szkocja, Walia: Czyste współczucie. Dlaczego biedacy muszą psuć sobie życie u tego... tego... jego nie da się opisać słowami, no!
Polska, USA: najlepsi przyjaciele, bracia i w ogóle, ale mają jeden mankament. Niefajnie się z nimi chleje. Pierwszy obserwuje cię, jak już leżysz pod stołem i w ogóle, a potem cyka fotki i wstawia na fejsbuczka, zaś drugi wymięka po jednym głębszym.
Koniczynki: awww, miłość jego życia!
Reszta świata: jeśli nie są za tym Brytolem, to nie tylko ujdą, ale mogą spodziewać się zaliczenia do szerokiego grona przyjaciół!
Strona: ta, po której nie ma Arthura ludzie
Dodatkowe informacje: nie znosi Anglii, nie znosi Anglii, nie znosi Anglii...
Jeden z bardziej katolickich krajów tego świata.
Celtyccy mnisi to pierwsi kolonizatorzy Islandii (musiałam!)
Na całej wyspie podobno ze świecą szukać jakiegoś węża. Ten święty Patryk to miał moc! Szkoda, że Brytoli nie przepędził.
Mieszkańcy uwielbiają świętowanie, rozumiane bardzo często w sensie folkloru. Tak, ich kultura należy do naprawdę bogatych. Kto mówił, że elfy nie istnieją, co? Bardziej zabobonny jest chyba tylko Isiek...

Tony jest osom! Dobrze mówię?

Jeszcze podpisać regulamin i witamy w zespole
No pewnie, że dobrze mówisz!


EDIT. Akcept!

O matko...

Ja wymiękam po jednym głębszym?! Chyba mnie z Anglią pomyliłeś! Dawać mi tu browca!
*dziesięć sekund minut później*
Fuck...

*uprzejmie i łaskawie ignoruje Arthura*
Sądzisz, że mógłbym pomylić mojego kumpla z tym... tym... *odchrząkuje, żeby się nie wyrazić, bo przecież to on jest tu gentlemanem* Kirklandem?!
Trzymaj się, stary... tylko dopiję... *opróżnia szklaneczkę*

To nie w porządku *płacze sobie*
To twoja wina! *tyka Anglię* Nie kochałeś mnie jak należy!

Dobrze gada, polać mu! Albo lepiej nie, ja wypiję...