Pełna nazwa państwa: Republika Portugalska
Imię i nazwisko: Bruno Afonso Faria Ponte
Wiek postaci: Państwo zostało założone w 1128 roku, natomiast jego personifikacja wygląda na mniej więcej 22 lata.
Charakter: W ciele Bruno możemy odnaleźć dwie, bardzo różniące się od siebie osobowości. Drzemie w nim stłumiona dusza typowego, stereotypowego Portugalczyka. Niby to miłe, niby to życzliwe, niby to przyjaźnie nastawione do cudzoziemców, niby to kulturalne. Jednak - jak już zostało wspomniane - coś tę duszę tłumi. Co konkretnie mam przez to namyśli? Cóż... Ponte to hałaśliwy osobnik, szczególnie po alkoholu, a wypić sobie lubi. Jak nie piwko, to kawę, od której jest uzależniony. Może stąd ta nadpobudliwość? Kontynuując, prawdziwe ja Portugalii można trafnie porównać do mężczyzny przeżywającego kryzys wieku średniego. Owszem, chodzi mi o okrzyki typu "Spieprzać z mojego trawnika, wy BIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIP dzieciaki!" i grożenie motyką. Jedynie tutaj na miejscu motyki pojawia się wiadro wypełnione zwierzęcymi żołądkami, którymi niejeden winowajca zdążył oberwać. A mówią, że niefajnie jest przyjaźnić się z rzeźnikiem! Ma nieładny nawyk przeklinania i nie da się ukryć, że jest odrobinę zboczony. Mimo wszystko wymienione na początku, pozytywne cechy aż tak bardzo w nim nie wymarły. Potrafi okazywać uczucia, być miły i troszczyć się o innych. Po prostu łatwo puszczają mu nerwy. Jeszcze jedną, dość nietypową cechą jest fakt, że Ponte nie jest zbytnio dumny z bycia Portugalczykiem. O to Bruno. Emerytowany kolonizator, miłośnik piłki nożnej oraz sportów wodnych.
Wygląd: Niewysoki, lecz umięśniony Latynos o piwnych oczach i lekkim zaroście. Sięgające ramion, ciemne włosy zwykle związuje w kitkę, rzadziej pozwala im swobodnie falować na wietrze. Ubiera się tak, żeby było wygodnie i jakoś w miarę to wyglądało. Zwykle są to krótkie spodenki w hawajskie kwiaty i koszulki w stylu polo. Na dłoni często wiąże chustę i różnego rodzaju rzemyki, a na nogach nosi sandały (Spokojnie, bez skarpetek).
Relacje z innymi państwami: No to lecimy po kolei, zaczynając od Hiszpanii. Co tu dużo mówić, łączy ich obustronna niechęć. Tak samo wyglądają jego relacje z Argentyną, natomiast już lepiej układa mu się z Brazylią, a konkretniej "Tylko spróbuj tknąć moją siostrzyczkę, a ci nogi z dupy powyrywam!". Od dawien dawna, aż do dziś dobrze dogaduje się z Francją. Oprócz tego stara się utrzymać dobre kontakty z krajami Afryki Północnej.
Strona: Obcych.
Dodatkowe informacje:
- Jedną z ciekawszych, portugalskich tradycji jest Święto Koszy. Tego dnia 400 dziewcząt odzianych na biało, z głowami przyozdobionymi wieńcami o masie przekraczającej nawet piętnaście kilogramów, biorą udział w procesji. Wtedy też przekazuje się żywność biednym, oraz jada mięso byków, które wcześniej mają swój własny festiwal.
- Portugalczycy darzą szczególnym uwielbieniem Najświętszą Maryję Pannę.
- W Lizbonie znajduje się restauracja, mieszcząca się w szkole clownów.
Rosja jest osom.
